Имрӯз ширкати мо як гурӯҳи махсуси меҳмонон – муштариён аз Русияро истиқбол гирифт. Онхо дар тамоми рох ба заводи мо меоянд ва бо махсулоти клапанхои чуянии мо шинос мешаванд.

Заказчии рус бо хамрохии рохбарони корхона аввал цехи истехсолии заводро тамошо кард. Онхо хар як процесси истехсолотро бодиккат тамошо карда, дар бораи дарачаи технологи ва дурустии тачхизоти мо бахои баланд медоданд. Дар ҷараёни боздид роҳбарони мо хусусиятҳои маҳсулот, афзалиятҳои техникӣ ва татбиқи бозорро муфассал муаррифӣ карданд, то муштариёни Русия маҳсулоти моро амиқтар дарк кунанд.

Баъдан, ду тараф вохӯрии дӯстонаи табодулиро баргузор карданд. Мизоҷони Русия изҳор доштанд, ки ба мо таваҷҷӯҳи зиёд дорандклапанхои бабочкаи дастйваклапанҳои дарвозаи кордва умедворанд, ки муносибатҳои дарозмуддат барқарор кунанд. Ҳамзамон, онҳо инчунин таҷриба ва фаҳмиши худро дар соҳаи дарвозаи клапанҳои шлюзӣ мубодила карда, ба мо фикру мулоҳизаҳои пурарзиш доданд.

Раҳбари ширкат гуфт, ки мо ба ҳамкорӣ бо муштариёни Русия аҳамияти хоса медиҳем ва аз пешниҳоди маҳсулот ва хидматҳои босифат ба онҳо хушҳол хоҳем буд. Ҳамзамон, мо инчунин умедворем, ки тавассути ин мубодила мо метавонем ҳамдигарфаҳмӣ ва эътимодро боз ҳам амиқтар кунем ва барои ҳамкориҳои оянда заминаи мустаҳкам гузорем.

Дар давоми тамоми сафар ва муошират фазои хеле мутаносиб буд. Тарафхо на танхо дар бораи маснуот ва технология сухбати амик барпо карданд, балки дар бораи маданият ва маишат хам-рох шуданд. Ин боздид на танҳо ба муштариёни рус имкон дод, ки дар бораи ширкат ва маҳсулоти мо амиқтар фаҳманд, балки фаҳмиши моро дар бораи бозори Русия низ афзоиш диҳанд.

Хулоса, фаъолияти боздид ва мубодилаи муштариёни Русия бо муваффақият анҷом ёфт. Мо боварй дорем, ки дар рузхои наздик хар ду тараф барои сохтани ояндаи бехтарин якчоя чидду чахд хоханд кард! Мо сатҳи баланди клапани пӯлоди бабочкаро нигоҳ медорем ва ба мизоҷони ҷаҳонӣ хизмат карданро идома медиҳем!